australie yeah!!!

De laatste paar dagen in Indo waren anders dan gepland. Zoals ik schreef probeerde we terug te vliegen van lombok naar Bali aangezien dat bijna even duur was met de speedboot. De 3de optie was met de local ferry. Dit is alleen 40.000 ruphies en de klasse is beter dan vliegen. We vertrokken ochtends 5 uur zodat we rond 3 uur op uluwatu Bali uit zouden komen. We werden met een privé busje naar de ferry. Alonso zou trots zijn op onze chauffeur. Daardoor waren we half uur te vroeg op de ferry. We wouden eerst weer buiten op het dak gaan zitten zoals de traditie begon te worden. Totdat lutz de Duitse jongen waar ik mee reisde erachter kwam dat het binnen veel beter was. Kortom we hebben de hele boottocht (5 uur) geslapen en gechillt op bedden. Dat krijg je niet een vliegtuig. Toen de ferry aanlegde in padangbay begint dat irritante gepluk van die Balinese weer. We waren allebei weer instaat om gelijk terug de ferry op te lopen. En dan vragen ze achtelijke hoge prijzen om je naar kuta te brengen. En hoe je dan verder naar het zuiden komt moet je zelf dan maar uitzoeken. Uiteindelijk hadden we er met 1 een redelijke prijs gemaakt om ons naar kuta te brengen. En wij vragen hem hoe we het goedkoopste in uluwatu kunnen komen. Hij stopt bij de eerste beste bushalte en zegt dat je voor 5000 ruphies ongeveer 33 cent. De bus kan pakken en daarna de shuttlebus het laatste stuk. Ja leuk vriend maar ik ben niet achtelijk. We stonden in sanur dat is nog niet eens halvewege tussen padangbay en kuta. Maar is goed als we uitstappen krijg jij ook minder geld. Helemaal boos maar jammer dan. Dus wij 2 als enige blanken en toeristen in de local bus voor 3500 ruphies helemaal naar g.w.l. dat is een soort tussen station net buiten kuta waar we over moesten stappen. Na een halfuurtje de shuttle gevonden en dat koste dan nog eens 5000 maar dat maakt niet uit. En de laatste kilometer gelopen naar het hostel. Uiteindelijk kwamen we rond 6 uur avonds aan. Helemaal kapot van het reizen.

Avonds bij het eten begon ik te merken dat mijn linker knie begon op te zwellen.
De volgende ochtend wouden we gaan surfen. Ik heb de plank maar bij het hostel gelaten. Ik was al blij dat ik erop kon lopen. Lutz ging surfen en ging mee foto's kijken en van uluwatu proberen te genieten. Je kon het nou niet echt succesvol vol noemen. Het voordeel van openbaar vervoer reizen is dat je de weg leert. Dus ik ben smiddags maar op de scooter naar kuta gereden om antibiotica te scoren. Hier gaven ze me een 3 daagse kuur van 3 tabletten per dag. Iets wat in Nederland minimaal een week duurt maar okee. Terug door de regen rijden. Het begon een beetje laat de regen hier maar dat heeft het aardig ingehaald de laatste paar dagen. Maar goed. De volgende ochtend wat mijn laatste dag in Indonesië was voordat ik avonds naar Sydney zou vliegen begon ik al verschil te zien met mijn knie ookal was ik heel erg moe en sliep ik veel. Dus ik ging avonds met goed gevoel naar het vliegveld. Ik heb de hele vlucht nauwelijks geslapen. En toen ik ochtends in Sydney landen en overal doorheen was. Had jolijn mij afgezet bij mijn hostel. En na een korte power nap opzoek naar een doctor die open is op christmaseve. Uiteindelijk een taxi gepakt en de chauffeur gevraagd voor een ziekenhuis. Hij bracht me naar het st. Vincent hospital aangezien zijn vrouw daar ook gelegen heeft en het een goed ziekenhuis schijnt te zijn. Ik liep er om 13:00 naar binnen en mocht om 18:15 even terug naar het hostel om mijn spullen te pakken. Sindsdien lig ik nog steeds in het ziekenhuis en zal ik waarschijnlijk nog een week moeten blijven :( ik heb nog nooit echt op latere leeftijd in het ziekenhuis gelegen en eens moet de eerste keer zijn maar zo?

De eerste paar uur hebben ze bloedtesten genomen en samples van mijn knie. En zijn ze begonnen met het geven van antibiotica en pijnstillers. Of het echt toeval is weet ik niet want volgens de dokters had ik het al veel eerder moeten krijgen. Maar toen ik naar binnen liep had ik nog geen koorts en zodra ze me 3 uur laten tempen had ik 38 graden. Maar die verhoging was ik na 2 nachten kwijt.
Ik krijg nu elke 6 uur antibiotica via een infuus in mijn arm. Dit is echt tering spul mijn aders raden helemaal dicht ervan, en ik moet bijna elke dag een nieuwe venflow krijgen. En ze testen elke 3 uur je bloeddruk hartslag en temperatuur. Ook als je slaapt. Je word maar lekker wakker.

En het leek gister voor mij goed te gaan. Ik verwachte nog 1 of 2 dagen dat ik moest blijven. Mijn knie was aardig geslonken en er was al heel veel pus uit gekomen. En toen kwam de dokter langs omdat hij bang was dat de infectie naar beneden zou gaan naar mijn knieschijf moest ik x-ray foto's maken. Wat godzijdank niet van toepassing was. En vanochtend kwam de doctor langs en zegt tegen me dat ik nog een week in het ziekenhuis moet blijven en dat ze maandag een drain in mijn knie willen maken. Dag oud en nieuw. Heb ik daar zo hard voor gewerkt vorig jaar?

Ik lig dus nog even hier.
Ik heb nu een Australische nummer +61481212940
Maar whatsapp komt nog gewoon binnen want dat is telefoon gebonden.

Groetjes uit Sydney st. Vincent ziekenhuis.

Gelukkig jaar alvast